Buksan ang 'yong isip , Sa ganda ng 'Pinas

O, bayang sinilangan

Ganda mo'y 'di ko man lang naramdaman,

Pagka't noo'y musmos pa lamang

Na hindi binigyang-halaga  ,

Ang tunay na ganda ng aking bayan.

Ngunit ano't hindi pa mapagtanto

Ng tulad kong unti-unti nang natututo

Ako lang ba'y nagbubulag-bulagan

sa aking mga napupuna?

Tulad niyo rin akong noo'y nahirapan

Sa pagpili sa alinman,

Ang manatili sa sulok ng kamangmangan,

O maglakbay at alamin ang mahika 

Ng aking bayan?

Hinayaan ko na lang ang sarili,

Maglakbay gamit ang isip

Sa tulong ng kaalaman at karanasan
Unti-unting natuklasan ang halaga ng bayan .

Ako'y 'di nagkamali ,

Sa landas na piniling tahakin ,

Kaya't nasambit na lamang sa sarili,
Masaya ako't tunay ko ng maipapagmamalaki,
kung anong bayan mayroon ako. 

Ang sarap isiping,

Sa kabila ng hirap at suliranin

Nananatili pa rin mahusay at matagumpay 

Ang ating lupang binigyang-buhay.

Kaya't ikaw,

huwag kang makuntento,

Sa kaalamang natatamo.

Patunayan mong isa kang Pilipino,

Sa pagtuklas ng kagandahan sa bansang kinalugdan mo,

Ang mahal nating bayan , ang Pilipinas!